شما مرد خانه ای ... من به شما همه چیز دادم

و من به شما

خدا سایه تون رو از سر ما کم نکنه

سایه ی آدمی که از سایه ی خودش هم می ترسه ... بیا ... بیا نزدیک تر ... ما همسایه بودیم این سالهای آخر، نه همسر ... اگه یه پیاله چایی بود

اون مرتیکه ی مفتش در رو از پشت به رومون بسته

بی بی خانم همیشه گوشه ی چارقدش چایی خشک داشت ... روزها وقت کار... چایی خشک رو با آب دهانش نرم می کرد ... بی بی خانم چاییشو از گوشه ی چارقدش میخورد ... با رفتن بی بی خانم برکت هم از دنیا رفت

بی بی خانم بهشتی بود ... گلش سوای ما بود

هزار دستان