ک. ز

نه فیلسوف بودی، نه عارف

فقط دوست چند ساله ی - عملیِ - دوست داشتنیه - من بودی

مهم هم نبوده و نیست که برای باقیِ دنیا کی بودی - بد بودی یا خوب

مهم هم نیست که چرا دیگه قرار نیست دوست عملیِ - چند ساله ی - من باشی

همیشه و هنوز، بعضی حرفهایِ عجیب تر از خودت 

در لحظه هایی از زندگی که دهنم باز مونده و آماده ی فریاد زدن بودم

لبخندی به لب من نشونده

نه همیشه از خوشی

که شاید فقط از اینجا که یه دیوانه ای تو این دنیا هست

که بعضی چیزهایِ دیوانه کننده رو اون جور که من میخوام میفهمه

امروز یاد این افتادم که همیشه میگفتی

خانومِ شهرزاد ... گُه خور ... باید قهرمان باشه

نیستی که ببینی ... امّا گُه خوردم ... قهرمان هم هستم ... این بار از جنس قهرمان های تو

بعدش به این فکر کردم که

ای کاش اونهم دوست دیوانه ی - عملیِ - دوست داشتنی ای داشت

که سالها تو گوشش خونده بود 

آقایِ  " ... "   گُه خور ... باید قهرمان باشه ... میفهمی؟؟؟؟؟